De Geheime Grot

Ciara kronkelde rond Sorrow's arm zo naar zijn schouder.
'je draak is zwak' Hij stak zijn tong speels uit.
'de mijne kan al lopen na een uur, jouwe loopt nog steeds mank. Ben je zeker dat je hem niet hebt laten vallen als het nog maar een ei was? of is het gewoon het ras dat zo kwetsbaar en zwak is?'
Hij was er van overtuigd dat de zwarte draak beter was dan alle andere soorten. Dat was zo te vergelijken met de witte draak van Shimara die al een dag oud was maar nog steeds amper op zijn 4 poten kon staan.

Shimara trok een wenkbrauw op en ging weer met een rechte rug staan. 'Werkelijk? Is Sanou zwak? Sanou heeft toen hij een paar uur oud was zijn eerste ijspegels afgevuurd en daarmee zijn eerste prooi gedood en zelf opgeslokt. Zijn kracht is beter, maar zijn lopen misschien nog niet. Maar dat komt nog wel, hij heeft grote en grove poten, dus is het moeilijker om ze op te tillen. En, als je nog een keer je tong uit steekt, hak ik hem af voordat je hem terug kan trekken.' Ze keek hem aan met een gevaarlijke grijns toen ze dat laatste zei.

'Als je dat doet zorg ik er personelijk voor dat die kleine van jou verzuipt in het meer' Hij keek uitdagend.

'Dan zorg ik ervoor dat die van jou eindigt op een zilveren schaal, met een lekker sausje eroverheen.' Shimara keek op dezelfde uitdagende manier naar hem terug en probeerde hem zo lang mogelijk aan te kijken. Ze onderdrukte een lach, want eigenlijk klonk het best wel humoristisch.

Ciara siste zacht naar Shimara alsof ze wist wat er over haar werd gezegt.
Maar wat het echt gaande was, was dat ze aanvoelde wat Sorrow aanvoelde. Ze deed gewoon met hem mee.
Sorrow keek Shimara oppeens met een valse glimlach aan. Hij pakte haar kin vast en liet haar recht in zijn ogen kijken.
'ik weet dat je me leuk vind'
Hij glimlachte charmant en een speelse twinkeling schitterde in zijn ogen.
Ciara verstond er zich niet aan wat Sorrow oppeens deed. Ze had geen zin om het dan ook te gaan onderzoeken en nestelde zich in zijn kap.

Shimara verstijfde even toen ze zich realiseerde hoe dicht bij ze bij Sorrow was op het moment. De aanraking van zijn koude hand voelde warm, maar dat zou ze nooit toegeven. Kwaad sloeg ze zijn hand weg en deed een stap achteruit. 'Hoe kom je bij dat idiote idee!? Ik ken geen liefde, dus hoe zou ik iemand dan in godsnaam leuk kunnen vinden!? En jouw leuk vinden!? O kom op! Waar zie je me voor aan!?' Ze draaide zich met een ruk om en bloosde heeeeeel lichtjes.
Ze probeerde met haar stem zo fel mogelijk over te komen.

Sorrow grijnsde breed.
'je bent schattig wanneer je bloost'
hij klonk palgend. Het was leuk om Shimara's eacties uit te lokken.
Het gaf hem een beeld van wie ze werkelijk was.

Shimara draaide zich kwaad om en probeerde haar gebloos zo goed mogelijk te verbergen door een andere gedachte in haar hoofd te prenten. 'Luister jij, ik ben NIET schattig! En je bent vreselijk irritant, dus houd je mond, of ik bezorg je nog een bloedneus.' Siste ze kwaad en kneep haar ogen tot spleetjes.
Sanou was van Shimara haar rug af gekropen en ging op de grond liggen. Hij werd zo moe van het geruzie van de twee.

Ciara kroop stiekem naar Sanou en legde haar pootjes op zijn rug.
Daarna beet ze speels in zijn oor.
Sorrow grijnsde zelfvoldaan. Hij haalde zijn schouders op. 'wat jij wil'
Hij glimlachte speels en bukte zich om Ciara op te pakken.

Sanou liet zich achterover vallen en beet Ciara zachtjes in haar staart.
Shimara keek hem geïrriteerd aan en gaf hem boven op zijn hoofd een klap met haar vuist. 'Baka' Zei ze geërgerd en voelde aan het litteken op haar voorhoofd, maar zorgde wel dat haar haar ervoor bleef hangen.

'itaaai'
Hij wreef pijnlijk over zijn hoofd.
Ciara schrok zich dood toen Sorrow oppeens begon te roepen.
Ze keek hem even kwaad aan maar beet dat weer in Sanou's oor.

Shimara duwde met haar wijsvinger Sorrow zijn hoofd een stuk naar achter en en kreeg een kleine grijns op haar gezicht. 'Echt? Dan te bedenken dat dat nog zachtjes was. Damn, jij bent echt een mietje. Ik denk dat mensen je niet eens raar zouden aankijken als je in een jurkje zou gaan rondlopen.' Even nam ze de gedachten van Sorrow in een jurk in haar hoofd en begon toen luid te lachen.
Sanou keek met een scheve kop naar Shimara, die voor het eerst voor zijn oogjes een lachbui kreeg. Daarna begon hij ook aan Ciara haar oor te trekken en maakte zachte en speelse grom geluidjes.

Ciara kroop over Sanou heen en legde haar pootjes op zijn ogen waardoor hij neet meer kon zien.
Sorrow keek Shimara geërgert aan.
Hij pakte plots haar been vast en trok die naarvoor waardoor ze zou vallen.

Shimara greep uit reactie Sorrow vast en probeerde er zo voor te zorgen dat ze niet zou vallen, maar door deze onderneming, vielen ze juist allebei, in een nogal vreemde positie... Shimara had een bepaalde draai gemaakt, waardoor ze op Sorrow beland was. Hierdoor waren ze nu heel dicht bij elkaar gezicht (Tam tam tam)
Shimara knipperde een paar keer met haar ogen en toen ze zich realiseerde wat er gebeurt was en in welke pose ze zaten, werd ze knal rood.
Daarna kroop ze zo snel als ze kon van hem af en kroop helemaal naar achter tegen de muur van de grot aan, zo ver mogelijk bij hem vandaan, met haar ogen wijd opengesperd.

Sorrow lag nog altijd op de zelfde plaats.
Zelf nog even verast als Shimara.
Hij voelde zich maf...
Ciara keek met haar kopje schuin naar Sorrow en Shimara.
Wat waren die 2 toch raar!

Shimara haar kleur werd minder, maar ze was nog steeds aardig rood. 'E... w... a, j....' Ze kon gewoon niet meer uit haar woorden komen en ze beet hard op haar tanden. 'Ba... BAKA!' Riep ze hard en stelde zich met een ruk recht. 'I... Ik had toch gezegd, R... Raak me niet aan!' Ze stotterde nog een beetje en ze draaide zich met haar rug naar hem toe.
'Ik pak je nog wel terug.'

Sorrow legde zijn hand op zijn hoofd en vroeg zich af of hij ziek aan het worden was. Dit gevoel dat hij had... Het was iets dat hij nog nooit eerder had gehad maar het voelde verasend goed. Hij zette zich overeind. 'dacht je dat ik het weer zou doen?! Wedden dat je dat alleen maar stiekem hoopt?' Hij grijnsde weer en de speelse twinkeling schitterde weer in zijn ogen.

Shimara keek hem over haar schouder aan met een vijandige en scherpe blik. 'Dan moet ik weel heel wanhopig zijn.' Siste ze, draaide zich om en gaf een trap tegen zijn rechter knie. Daarna legde ze haar armen over elkaar heen en hief haar hoofd wat op.
'Baka

'itai' glipte uit zijn mond en greep naar zijn knie. Ciara beet in Shimara haar broek en trok er hevig aan tot die scheurde. Niemand viel Sorrow aan zonder daar spijt van te hebben.

Shimara keek even verbaasd naar Ciara en tronk een wenkbrauw op. 'Hu, die kleine van jou is feller dan jij zelf Sorrow.' Zei ze lachend en deed een staf weg, waardoor er een stuk van haar broek afscheurde en er nu een gat in zat.
Sanou gaf met één van zijn grote grove poten Ciara een duw, zodat ze om zou vallen.

Ciara bukte voordat Sanou haar aanraakte en glipte weg achter Sorrow. Ze kronkelde om hen heen tot waneer ze veilig en wel op zijn schouder zat. Met een schuin hoofdje keek ze naar Sanou die haar oppeens had aangevallen. Ze snapte het niet waarom. Sorrow wreef gerust stelend over haar hoofdje. 'jij kent me dan ook niet zoals andere mij kennen' Zijn grijns verandere in een valse glimlach. Ze hd hem idderdaad nog nooit kwaad gezien. Moest ze een jongen zijn geweest, ze had dan al lang slaag gehad. Maar door het feit dat ze dat niet was wist hij niet hoe hij moest reageren op wat ze zei. De meeste meisjes uit het zuiden waren veel gevoeliger en zachtaardiger dan Shimara.

Shimara draaide met haar ogen en draaide zich weer om, naar de uitgang van de grot. 'Het zal allemaal wel. Je bent gewoon een mietje van de bovenste plank, mietjes koning.' Ze keek naar buiten en keek naar de regendruppels die langzaam naar benede begonnen te vallen.

'zeg eens,' Hij stelde zich recht en kwam achter haar staan. Sorrow glimlachte nog steeds vals. Hij legde een haarlog achter haar oor en fluisterde zachtjes. 'hou je van me?'

Van het gefluister kreeg Shimara kippenvel en gingen de haartjes in haar nek overeind staan. Ze deed een stap naar voren, waardoor ze buiten in de regen stond en ze keek Sorrow over haar schouder aan. 'Wat heb jij opeens!? Ben je ziek of ben je high? Damn man!'

Sorrow grijnsde breed. Hij strekte zich uit en zette zich op zijn gemak neer op een rots. 'ik wou gewoon je reactie zien' ^_^
'je bent anders dan de meisjes die ik gewoon ben'