Het meer van Yusanagi

Sorrow keek verast op en keek haar met grote ogen aan. 'wat was de bedoeling?' Klonk hij achterdochtig maar toch klonk hij lichtjes geamuseerd door haar reactie.
Hijzag haar knal rode wangen en het deed hem meteen glimlachen.

Shimara sloeg beschamend haar handen voor haar gezicht en draaide zich met haar rug naar hem toe. 'WAAH! Never mind! Vergeet wat er is gebeurd, we praten er niet meer over!' riep ze paniekerig.
Eigenlijk wilde ze haar kleine "avontuurtje" gewoon voort zetten, maar haar verstand riep duidelijk luid dat ze niet verder moest gaan.

Sorrow glimlachte en ging naast haar gehurkt neer zitten. 'je bent knal rood. Zeker dat het niks was?'

Shimara probeerde haar gezicht nog beter te verstoppen achter haar handen. 'Er is niks, ik zeg het je!' loog ze natuurlijk. Het was best beschamend als zoiets opeens gebeurde. Zeker als je er geen eens echt een verklaring voor had. En vooral voor haar was het nogal beschamend.

Sorrow voelde zich om eerlijk te zijn ook beschaamd. Maar hij was niet van plan om daar iets van te laten zien. 'a..' Voor hij iet skon zeggen legde Ciara haar hoofd op zijn schoot en keek met bezorgde ogen hem aan.

Shimara haalde haar ogen weg voor haar ogen en keek Sorrow voorzichtig aan. 'Wilde je iets zeggen?' vroeg ze al weer met een nieuwsgierige ondertoon. Met een nieuwsgierige twinkeling in haar ogen keek ze hem aan.

Sorrow keek beschaamd weg. 'nee, this niet belangrijk' Ciara zwiepte met haar staart heen en weer en hield de twee behoedzaam in de gaten. Maar al snel verloor ze haar interesse. Deze mensen wezens begonen haar te vervelen dus vloog ze weg.

Shimara haar nieuwsgierigheid overwon haar schaamte. Nieuwsgierigheid was duidelijk van haar gezicht af te lezen, als grote woorden uit een boek. 'Als het niet belangrijk is, maakt het toch niet uit als je het zegt?' vroeg ze uitdagend en kroop een stukje dichterbij.
Mogelijkheden die eigenlijk nergens op sloegen, vlogen door haar hoofd heen. Maar hierdoor werd ze alleen nog maar meer nieuwsgierig.

Sorrow keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'om erlijk te zijn ben ik vergeten wat ik wou zeggen' Je kon niet zien of hij nu loog of niet maar hij wist dat als Shimara eenmaal nieuwsgierig was, dat ze tot het uiterste zou gaan om het te weten te komen.

Shimara keek hem even argwanend aan. Was hij nu eerlijk, of niet? 'Juist... Waar had het mee te maken? En ga niet zeggen dat je dat ook vergeten bent, dan ben je echt een domme hond,' zei ze scherp en keek hem strak aan.
Ze moest het gewoon weten. Zoals ze eigenlijk alles wel moest weten. Best een slechte eigenschap, als je erop terug kijkt. Soms kon je maar beter dingen niet weten, maar Shimara kende dat gevoel niet. Helaas...

Sorrow wist wel 1 mannier om haar het zwijgen op te leggen. EIngelijk 2, maar hij ging liever voor nummer 1. Hij draaide zich naar haar om. Een charmante glimlach verscheen op zijn gezicht en iets mystiek twinkelde in zijn ogen.

Shimara keek hem verbaasd met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Waarom kijk je me zo aan?' vroeg ze met een achterdochtige ondertoon. Het beviel haar niks, op de manier hoe hij opeens uit het niets naar haar keek. Het was best wel griezelig eigenlijk, als ze er goed over na dacht.

Sorrow drukte zijn lippen tegen die van haar. Dit zou haar wel aflijden. Veel zin had hij niet om te gaan vertellen dat hij het stiekem leuk had gevonden hoe haar hand over hem heen had gegleden. Maar dat was alleen en ook maar alleen voor zijn gedachten. x3

Verbaasd bleef Shimara roerloos zo staan voor een tijdje. Het was zo... opeens? Het gebeurde uit het niets en voelde ergens niet helemaal goed, maar ze liet het maar zo en deed gewoon mee. Het bleef fijn voelen als hij dat bij haar deed, dus waren een spelbederver zijn?

(Hebben ze eigenlijk al hun eerste tongzoen gehad? 0,0')

(volgens mij wel? XD)


*even insperatieloos dus gaat nu gewoon wat schrijve*


*probeerd iets te schrijven maar vingers blijven roerloos op toetsenbord staan*

(Maak het wat smeuïger, more romance*I*)

*geef ma voorbeeld*

(Goed, ik reageer even op een bericht van mezelf, dus kijk niet vreemd op*I*)

Sorrow raakte voorzichtig met zijn vingertoppen haar gezicht aan. Teder en voorzichtig. Met zachte en langzame bewegingen streelde hij haar wang, terwijl hij zijn lippen tegen haar nek aan drukte. Zachtjes gaf hij haar steeds opnieuw kusjes in haar nek, terwijl hij nog steeds voorzichtig haar gezicht streelde. Ondertussen duwde hij haar wat naar achteren, zodat ze op haar rug in het gras zou vallen en hij boven haar hing.
(Dan mag je er zelf bij gaan doen wat hij erbij voelt ofzo, ik kan dat namelijk niet aangezien Sorrow jouw persoontje is*I*)

Shimara wilde iets zeggen toen Sorrow zijn lippen van de hare verwijderde en deed haar mond open. Maar toen ze de prikkelingen in haar nek voelde, werden haar woorden weggenomen, alsof ze van ijs waren en weg smolten voor de sneeuw. Terwijl ze van het moment genoot en heel zachtjes wat hijgde van genot, liet ze haar hand over zijn rug heen lopen en woelde ze met haar hand door zijn haar.

(x3 das precies wt ik zou hebben geschreven als ik zeker had geweten waar je naar toe wilde gaan, xp you know sorrow to good)




Voorzicht legde hij zijn hand op haar middel terwijl hij haar teder verder kuste. Haar huid voelde zacht aan merkte hij meteen op terwijl hij voorzichtig zijn hand over haar middel liet glijden. Met zijn andere hand gleed hij door haar roze haar.


(kmoe er af x,x gaat probere rekke)

(Ik kan best ver gaan met zulk soort dingen hoor, vind ik niet erg, tenzij de porn te erg word, dan kap ik af)

Shimara sloeg haar beide armen om zijn hals heen en trok zo zichzelf dichter naar hem toe en andersom ook. De strelingen voelde aan als prikkels, hele fijne prikkels. Zacht drukte ze een kus op zijn mondhoek en hield haar ogen gesloten. Waarom ze dat altijd deed wist ze zelf eigenlijk niet eens, het maakte het moment gewoon net iets spannender en fijner.
Normaal gesproken voelde het niet prettig als iemand haar bij haar middel aanraakte. Maar dit voelde goed en vertrouwd, alsof het heel gewoon was dat ze dit meemaakte.

Hij voelde haar lippen tegen de zijne en voelde warmte door zich heen stromen. Het voelde goed om zo dicht bij haar te zijn. In 1 woord. Zalig. Ergens bedacht hij zich of het wel eerlijk was om zo met haar om te gaan. Daarnet had hij angst in haar ogen kunnen zien bij alleen nog maar een klein stukje van zijn verleden. Nu hij wist wat er voor zijn 6 jaar was gebeurd. Wat ouze dan zeggen. Maar het verlangen naar haar was te groot. Voorzichtig liet hij zijn hand over haar lichaam glijden.

Shimara liet Sorrow zijn gang gaan. Normaal gesproken zou ze de persoon die zoiets bij haar deed een rake klap verkopen, om ervoor te zorgen dat hij net nooit meer zou kunnen doen. Maar bij Sorrow voelde het goed en fijn. Hij had er geen kwade bedoelingen mee, alleen maar liefkozing, toch?
Voorzichtig ging haar hand voor de twee keer vandaag al onder zijn shirt door en liep haast als vanzelf naar zijn rug toe. Maar nu deed ze er niets aan om het te laten stoppen. Als hij het niet wilde, liet hij het wel merken.

Hij fluisterde in haar oor dat hij van haar hield terwijl zijn hand haar lichaam verkende en haar hand de zijne. Een warm gevoel gierde door hem heen.



(en nu zou er zo iets moeten komen dat het mooie moment verpeste xD iets lkkr schamelijks >3)

(Oké, ik weet wel wat)

Opeens werd Shimara weggetrokken bij Sorrow aan haar kraag. Eerst was ze te verbaasd om te reageren en wist ze eigenlijk nog niet eens goed wat er gebeurde. 'Wie of wat..!?' siste ze kwaad en keek naar de persoon die haar aan haar kraag vast hield.
'Perv, hoe durf jij mijn lieve kleine Shi-onee-chan aan te randen?' zei de persoon op een kalme toon, terwijl hij Shimara nog steeds in haar kraag vast hield.
'Hiroshi, laat los laat los!' riep Shimara kwaad en zwaaide met haar armen, om zo proberen uit te halen.

Sorrow sprong met een duidelijk geschrokken gezicht overeind. 'kleine zusje!?' Zijn gezicht was knal rood van schaamte. Dat was duidelijk.