De boerderij bij Osaké

Aan de rand van Osaké staat een schattig klein huisje met een groot stuk land eromheen. De eigenaar van dit stuk land is een oude (rijke) boer en zijn vrouw. De boer heeft jaren voor zijn land gewerkt en nu is het een mooi vruchtbaar land waar van alles groeit van boerenkool tot appels en van appels tot pastinaak. Ook zijn er kippen, koeien, paarden en varkens. Maar nu de boer en zijn vrouw al aardig op leeftijd zijn en het berreiden van paarden en het verzorgen van de andere beesten en de gewassen nu nogal onmogelijk aan het worden is, staat er standaard een bord aan de rand van de weg: HULP GEZOCHT. Veel jongeren komen daar om geld te verdienen voor mooie wapens of drakenvoer want de boer betaalt goed en als je je werk goed doet kan je nog een fikse fooi verwachten. Vaak vraagt hij je te helpen met appels en ander fruit te plukken, de dieren te voederen, de paarden te berijden, Hokken schoon maken, de gewassen watergeven of binnen te halen en dat soort zooi. Maar je kan ook hier wat groente kopen om op te eten, al word de meeste groenten, fruit en eieren naar de markt gebracht, omdat niet iedereen zin heeft om naar de boerderij te lopen.

regels: niet vechten verder alles vrij

((Yaay, kippen.))

Resi had gehoord van de boerderij.
De rijke boer was een kennis geweest van zijn vader, hij wou zich niet echt vertonen, zo hulpeloos.
Maar daarbij had hij zin in kippen, varkens, en appels.
Met moeite rolde hij zich vooruit, richting de boerderij.
Daar zou hij wel een appel jatten, of wat bessen sap.
De boer zou hem wel niet meer herkennen.

Kira had in het dorp gehoord dat ze hulp nodig hadden bij de boerderij en dat dat goed verdiende dus liep ze opgewekt met Amado op haar schouders naar de boerderij. In de verte zag ze iemand in een rolstoel "dat.. dat lijkt wel Resi?!". Ze rende naar de jongen in de rolstoel en toen ze er ong. 5 meter vandaan was riep ze "Resi?!"

Resi draaide zich om bij het horen van een bekende stem,
een beetje onhandig aangezien hij nogsteeds in die rot rolstoel zat,
'Kira!'
sprak hij, hoorbaar. Zijn stem was teder, en lief.
Hij stak zijn hand op, en zwaaide.

"Je hebt het overleeft" zei ze blij toen ze naast de rolstoel liep. Ze wist niet wat er gebeurd was, maar in het ziekenhuis zag het er toch wel levensgevaarlijk uit. Amado sprong van haar schouder af op Resi's schoot en begon hem te besnuffelen terwijl zijn staart alle kanten op ging.

Resi glimlachten even stug, hij was echter verrast toen hij het "diertje" op zijn schoot voelden, al snel krulde er een klein glimlachje rond zijn mondhoeken, en aaide hij het beestje,
'hoe is het met je, Kira, al een tijd geleden niet waar?' sprak hij na een tijdje, zijn woorden bleken al mee te worden genomen al voordat hij ze had uitgesproken, zoals bijna altijd.

Vanaf iets verderop stond Yuriko verstopt. Wat moest Resi met die Kira. Bij de naam walgde ze. Wat had ze spijt dat ze Kaniku niet gewoon zijn gang had laten gaan. Dat hij haar niet gewoon vermoord had.
Stil bleef ze staan kijkend wat ze deden.

"Goed, behalve dat je zusje me bijna had vermoord". Ze had er geen idee van dat Yuriko kon horen wat ze zeiden. "maar hoe gaat het met jou afgezien van de rolstoel". Ze keek naar Amado die het heerlijk vond dat geaai en vredig knorde "Hij mag je volgens mij wel". Ze lacht vrolijk, ze had Resi wel gemist, al had ze hem pas 1x echt gesproken.

Resi gaf geen antwoord, hij voelde zijn zus aanwezigheid. Alleen iets wat hij kon voelen, maar ging daar niet op in.
Hij had geen zin in drama.
'Het gaat wel,'
sprak hij na een poosje.

Kira probeerde zichzelf voor te stellen om in een rolstoel te moeten zitten. Het lukte haar niet. "Ik vind je stoer." Concludeerde ze. " Gewoon eropuitgaan."
"maar kom je ook helpen op de boerderij, of ga je gewoon kijken?" Ratelde Kira maar verder om Resi in gesprek te houden

-----new---- (aangezien Resie helemaal geen rolstoel meer heeft )

Kira liep de boerderij op, vastbesloten om flink wat goudstukken te verdienen. Ze voelde zich op haar gemak op een boerderij, wat logisch was aangezien ze op een boerderij was opgegroeid.

((Het is Resi, niet Resie Dx))

((=X )

Fiona liep over de stoffige landweg. Ze zag het bord met 'HULP GEZOCHT' al staan. Dit was waarschijnlijk de boerderij die ze zocht. Ze liep over de weg naar de boerderij en liep rond, op zoek naar iemand. 'Hallo? Is er iemand?'

Kira keek om toen ze een stem hoorde. Ik ben dus niet de enige die wat bij wilt verdienen. Ze stak haar hand op naar het meisje die aankwam lopen en liep vastberaden door naar de stallen. Meestal zaten de boeren in de stal hun koeien te melken of iets anders, tenminste haar vader zat bijna altijd in de stallen. "Volk" zei ze toen ze de stallen in liep, ze rook de bekende stallen geur en dacht even snel aan thuis maar dat ging snel over toen ze de boer zag staan.

Fiona liep achter het meisje aan de stallen aan. Ze leek de weg te weten. Toen ging ze naast haar staan en zei: 'hoi!' Ze keek toe hoe de boeren de koeien molken. Toen een van de mannen voor haar ging staan vroeg ze 'ik zag jullie bord staan, kan ik misschien iets doen? Ik heb geld nodig.' Waarop de boer antwoordde 'ja, loop maar achter me aan.' Fiona volgde hem naar de paardenstallen. 'Kun je paardrijden?' vroeg hij en ging voor een paardenbox staan. 'Ja, een beetje.' antwoordde Fiona. 'Zou jij deze merrie dan beweging kunnen geven?' vroeg hij. 'Ja, zal ik doen.' De boer liet haar zien waar de zadels en hoofdstellen lagen. Fiona zadelde het paard op en reed wat rondjes over het gras om de boerderij.

Kira liep langs de koeien toen de boer met Fiona mee liep en gaf enkele een aai over hun kop. Ze vond koeien opzich wel leuke beesten met hun leuke vlekken en schattige ogen. Ze liep naar de boer toe "Ik zoek ook werk". De boer lachtte vriendelijk "Kun jij ook rijden?". Kira dacht aan alle jaren dat ze al reed, ze had zelfs een paard getemd. Helaas had ze die achter moeten laten op de boerderij. "Ja". De boer zag een fonkeling in haar ogen toen ze het antwoord zei. "Kom maar mee, Furie onze hengst heeft al een week geen beweging gehad, misschien kan je met dat andere meisje een stuk rijden."
Kira lachtte vrolijk en haalde snel een borstel over Furie heen en deed alleen een hoofdstel in en reed zonder zadel naar buiten.

Fiona zag het andere meisje achter haar de stal uit lopen. 'Heey, zullen we anders samen een eindje rijden? Ik heb al lang niet meer gereden. Vroeger heb ik veel gereden maar dat is al een paar jaar geleden.' zei Fiona. 'Ik ben trouwens Fiona, hoe heet jij?'

"Kira" Ze glimlachde "ik heb ook al jaren gereden". Ze reed in stap naar naar haar toe "We kunnen misschien naar de grasvelden gaan?" Ze zag het al helemaal voor zich om in volle galop over de grasvelden te gaan.

'Oke, leuk! Had je een eigen paard?' Terwijl ze door het bos naar de grasvelden reden, keek Fiona naar de mooie omgeving. 'Rij je altijd zonder zadel?'

((Verder bij de grasvelden van Osuké))

---new---

Kira en Fiona hadden de paarden laten uitwaaien op de grasvelden van Osuké en komen van een heerlijke rit weer terug op de boerderij.
Kira springt behendigt van Furie af "Dat moet je anders zo eens aan de boer vragen, hoe je merrie heet". Ze klopt op de hals van Furie en liep met hem naar de stallen. Ze pakte snel 2 zweetmessen en gooide er 1 naar Fiona. Ze begon al het zweet van Furie af te vegen.

Fiona stapte ook af en zadelde het paard af. Ze ving het zweetmes en zei: 'Ja, dat ga ik zeker doen.' Ze droogde de merrie af en vroeg of ze haar in de wei mocht zetten. Daarna zette ze haar in een weiland om te rollen. Ze liep naar de koeienstallen en vroeg aan een van de mannen de naam van het paard waar ze op had gereden. Hij zei dat ze Fay heette.

Kira knuffelde Furie even en volgde het voorbeeld van Fiona door hem in de wei te zetten. Ze liep even langs de koeien en schapen ze lachte toen er een lammetje rare sprongen maakte. Kira liep terug naar de boer. "Zo, ik heb Furie gereden en in het land gezet". Ze boer glimlachte en gaf haar een zakje met iets rinkelend erin, wat als geld klonk en liep weg. Kira bleef even staan en keek naar het zakje en opende hem langzaam. Haar ogen werden groot, er zat een stuk meer in dan z had verwacht. Blij liep ze het erf af

Fiona haalde ook haar geld op en bedankte zich. Ze liep vrolijk weg en had alweer zin in de volgende keer helpen. Ze hoopte dat ze binnenkort genoeg geld had voor een gitaar en misschien wat boeken waar nieuwe liedjes in stonden om te leren.