Het trainingscentrum van Corobatar

Mia voelde hoe zijn rug zacht tegen haar voorhooft aan kwam, haar hard begon te snel te kloppen. ze voelde haar wangen kleuren en sloot haar ogen. ze voelde zich prettig met hem zo dicht bij. na zo gestaan te hebben duwde ze hem zacht naar voren terwijl ze zelf een paar grote stappen naar achtere zette. ze mocht het niet van zichzelf. haar wangen waren nog steeds rozig.

Zero pakte haar hand vast en draaide haar om. '' Mia wacht..'' Hij trok haar terug naar zich en legde beiden handen om haar heen. Er kwam plotseling een grote pop achter hun en hij gooide ze zwaard met alle kracht erin en hield haar nog vast. '' wat is er.' Hij bekeek haar langzaam .

Voor kort liet ze het toe, de incubus ding liet het toe. ''Laat me los'' het klonk zacht maar wel dwingend. de tranen stonden in haar ogen. zolang ze dat obsessede gevoel bij hem kreeg kon ze hem niet zien. er onstond gevecht in haar zelf, een gevecht tussen de Incubus en Mia.

Zero liet haar los en kon niet tegen haar tranen. '' Wat..'' Hij werdt opeens terug gesleurd in het gevecht tussen alles en hij moest weer snel zijn hij legde de masamune in het midden en bleef een constante lucht terug schieten. Mia..waarom.. Hij moest dit wel weten

ik wil niet obsessed zijn! ze schreeuwde het uit in haar gedachtens. ze kneep hard in haar hand waarin ze het zwaard vast had. ze merkte nu pas dat ze het andere zwaard had laten vallen toen zero zo dicht bij haar was. ze raapte het op en gooide het weer in de lucht, ze ving het netjes op.

Zero die naar haar keek sprong weer weg van de zwaard en hij had alles weer vast. '' Wacht Mia..'' Hij zag toen de 2 zwaarden in haar hand. ''Wat ga jij doen..'' Hij keek haar aan met die Sasuke look weer. Die koude blik..Het was veranderd. Hij ging rustig antwoorden.

Mia sloot haar ogen, en luisterde naar zijn stem. bij elk woord sloeg haar hard weer even over. ze zei nog niks, ze stond daar gewoon maar. ''ik kwam hier om te trainen'' ze sprak langzaam en opende haar ogen. ze probeerde haar blik op iets anders tevestigen dan op zijn perfecte gezicht.

Zero die haar langzaam rustig aankeek legde ze handen op zijn wapen. '' Wat doe jij met die zwaarden. '' Hij voelde zich nog niet gedreigd maaraltijd kon het gevaarlijk komen hij vond haar te mooi om mee te vechten.

Mia keek hem niet aan, dat kon ze niet. ze wou het wel! te graag, maar dan wist ze dat ze verloren was. ''trainen'' het werd niet echt gezecht maar was meer liplees achtig. ze trilde en ze wist dat ze er niet goed uit zag.

Zero stond nog steeds pal voor haar. '' Eeh wil je dan tegen mij ofzo.'' Hij voelde zich toen wel bedreigd..hij probeerde haar te snappen..hij was bezorgd..maar ze was zoo teruggetrokken en hij zag de zwaarden die trilde.

''Liever niet'' ze sloot haar ogen om hem niet aan te hoeven kijken. ze wist dat ze zou verliezen, ze was niet sterk totaal niet sterk, ze was hoogstends sneller maar die kans leek haar erg klein. hij was perfect, zijn manier van vechten, zijn krachten, hij was helemaal perfect. daar kon ze echt niet tegen op, dat wist ze.

Zero bleef kijken naar haar. '' Weet je wat..jij wilt mij gewoon niet meer eh..'' Hij keek naar beneden en begon langzaam te kijken, '' wat is dan het probleem.'' Hij wou dichterbij komen en zag toen nog steeds die zwaarden. Hij wist dat hij haar niets aan wou doen

Mia zei niks, het was beter als hij dacht dat ze hem niet wou. dan was het een stuk makkelijker voor haar om hem te weerstaan. de tranen stonden nog steeds in haar - nu gesloten - ogen. de zwaarden lagen gewoon losjes in haar handen. ze was heus niet van plan tegen hem te vechten.

Zero die duwde haar zwaarden weg en hij kwam toen voor haar en pakte haar. '' het interesseert me niet ik zie dat jij leidt. Wat is er nou.'' Zero voelde zich onzeker en hij wou haar strelen en vasthouden en alles weer zeggen dat het goed was..maar hoe kon dat terwijl ze nu levend begon te huilen.

Mia liet de zwaarden uit haar handen vallen en liet het toe. het voelde zo verdomt fijn, in zijn armen. de tranen rolde over haar wangen, deels van spijt, deels van blijdschap. ze zou er harder tegen vechten, tegen dat obsessede gevoel.

Zero begon zachtjes haar te suzzen '' Het interesseert me geen fucking ding meer ik hou van je..'' Die woorden wou hij zovaak tegen haar zeggen dat hij het spijt en dat hij niets meer zorgen met haar wou. '' Hij begon haar zachtjes kusjes te geven op haar zachte lippen. en koesterde haar.

Mia voelde zich helemaal vervullen met liefde. ze kusste niet terug maar liet het wel toe. de tranen bleven over haar wangen stromen. het was zwaar, dat gevecht in haarzelf. dat gevecht om die lust.

Zero pakte haar vast en ging zitten met haar op de trainingsbank en zetten ze zwaard in het midden om een lucht wand te creëren. zodat niemand kon horen wat ze zeiden. ''Het is goed..'' Hij kusten haar weer.

Mia liet het toe, alweer. ze fronst een leunde zacht tegen hem aan. ''die avond, je deed iets met mij'' ze keek hem niet aan. dat kon ze niet.

Zero bekeek haar zachtjes. ze waren nog steeds in het geïsoleerde lucht ruimte. '' Ja schat..jij ook bij mij..'' Hij wist niet dat hij zachtjes alles weg voelden gaan van haat.

Mia fronste, dat was niet het anwoord wat ze wilde. ze keek naar zijn lippen en beet op haar lip, ze wist niet wat ze wou.

Zero bracht haar zachtjes naar zich toe en begon haar weer kusjes te geven. hij wist niet of ze nog bozer zou worden..maar hoopten wel op een kalmerende reactie.

''Fack,zero'' mompelde ze tussen zijn kusjes door. ze haatte het dat ze te verlieft op hem was. ze huilde nu niet meer.

Hij begon weer met haar te kussen en hij voelde haar zachtjes weer bij haar haartjes door. '' hm..'' Hij streelde haar handjes. en haar handen.

Mia liet het toe, ze kuste nog niet terug. ''fack'' mompelde ze weer tussen zijn kusjes door. al de andere gedachtens vervaagde.