De piano in het park - Alleen voor Resi en Heathcliff.

Heathcliff grijnsde, enigzins opgelucht. 'En waarom zou ik jou niet mogen? Ik moet toch goed kunnen opschieten met de broer van mijn aanstaande, zeker?' Hij knipoogde even, en moest lachen om wat Resi zei. Na een tijdje begon hij weer.
'Ik zou zonder klagen dat contract invullen, weetje.. Ik zou alles doen..' Heathcliff staarde naar de horizon en keek naar de lucht. Hij zuchtte.

Resi's ogen begonnen te fonkelen, 'Alles?' vroeg hij met een gretig grijnsje.
'Nou oké dan! Bij ons is het namelijk ook gebruikelijk dat als je met de zus van een Kukoi broer trouwt je de broer een geschenk moet geven, en dan wel iets van diamant.., hm..robijn is ook goed!' Resi lachte even om zijn eigen grapje.
En stond toen op, 'ik krijg pijn aan mijn kont van die kruk, time to take a walk.'

Heathcliff moest lachen en grijnsde naar Resi. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Hij was niet zo spraakzaam vandaag. Hij stond even later ook op en volgde Resi. Hij trok even zijn broek recht, want die was inderdaad wat verkeerd gaan zitten door de kruk.
'Ken jij eigenlijk veel over de geschiedenis van Azzulacta?' vroeg hij plots. Hij wist zelf niet vanwaar dat plots kwam, het kwam gewoon in hem op en bedacht zich dat hij er niets van kende.

Resi trapte een steentje weg, 'ja zo ongeveer wel, maar niet alles, het is me geleerd toen ik nog maar een kleine jongen was, ik heb niet alles onthouden, hoezo?' in tegen stelling tot Heathcliff was Resi nu verrassend spraakzaam.

'Gewoon..' zei Heathcliff zacht. Na eventjes gewandeld te hebben, besefte hij dat dat nogal dom klonk. Hij keek op naar Resi. 'Kun je een geheim bewaren? Ze zeggen dat je hiervoor kunt worden opgepakt..' Hij klonk nogal mysterieus.

Resi kneep zijn ogen even tot spleetjes, toch niet met duisteren zaken bezig, Heathcliff?
er verscheen een klein glimlachje op Resi's gezicht, en hij keek Heathcliff met een neutrale uitdrukking aan,
'natuurlijk, ik zou mijn beste vriend, en mijn aankomende zwager toch nooit verraden?' sprak hij met een quasi-beledigd toontje.

Heathcliff keek even wantrouwig naar Resi, maar vergat toen zijn zorgen. Resi zou hem niet verraden..
Voorzichtig ging hij met zijn hand naar zijn zak, en haalde er een vergeeld papiertje uit, in vieren gevouwd. De randen waren gescheurd en het zag er erg oud uit. Heathcliff ontvouwde het zorgzaam en de foto van een agressief-uitziende machine met twee wielen werd duidelijk.
'Dit, mijn vriend, is een "motor"..' zei hij mysterieus, maar tegelijk ook trots. 'Ik kreeg het van mijn broer, die het van zijn vriend kreeg, die het van zijn vader kreeg, die het van zijn overgrootvader kreeg..' Heathcliff dacht even na, en knikte toen, als teken dat het klopte. Hij stak Resi voorzichtig de foto toe.

Resi staarde naar de "motor", hij pakte het papiertje even aan. En trok een wenkbrauw op, 'weet je zeker dat dat ding nog werkt?' hij gleed met zijn hand over het papier. 'Wat doet zo'n ding? Man, het ziet er uit als een behekst paard of zo!' Resi begon te lachen, en stak het papiertje Heathcliff weer toe.
'Maar ik heb ook iets, gevonden, kijk.. Hij heet Nano! Of I-pod, dat weet ik niet zeker, maar hij heeft verschillende stemmen, allemaal muziek. Kijk.., Micheal Jackson en Janet Jackson, volgens mij is dat zijn zus, met het liedje Scream,' hij hield de Ipod bij Heathcliffs oor, en liet de muziek horen.
'Do you like it? Of.. Ben jij meer een lady gaga, P-p-poker face!' Resi glimlachten vrolijk.

Heathcliff grijnsde om wat Resi zei. 'Je kan er blijkbaar op rijden, als op een paard. Maar het gaat véél sneller! En het maakt lawaai! VROEMVROEM!' Heathcliff probeerde te vertelllen zoals zijn broer het ooit tegen hem had uitgelegd. Hij nam de foto terug aan en stak hem weg.
Heathcliff keek vreemd naar het ding dat Resi in zijn hand had. Een beetje achterdochtig spitste hij zijn oor en luisterde naar de mzuiek. Hij schrok van wat eruit kwam. 'Michael Jackson? Pokerface?' Heathcliff ogen werden groot en hij schrok terug toen hij pokerface hoorde. 'Wat een lawaai! Is dat muziek?' Hij schudde even ongelovig met zijn hoofd en staarde naar de Nano.
'Doe jij ook mee met het toernooi?' vroeg Heath plots. Hij grijnsde een beetje.

Resi haalde zijn schouders op, 'ik vind deze muziek wel vrolijk, Micheal Jackson's stem vind ik wel apart,' Resi stopte zijn I-pod weg, 'het tournooi? Ja, natuurlijk doe ik mee..,' Resi glimlachten vrolijk, 'ik ben al wezen oefenen,' Resi knakte zijn vingers. 'Hoezo dat?' hij keek Heathcliff even achterdochtig aan.

Heathcliff zuchtte maar grijnsde nog steeds. 'Ik heb nogsteeds niet geoefend. Ik kan zelfs nog niet overweg met dat vuursturen..' Hij jammerde een beetje, en voelde zich een mislukkeling. Vroeger oefende hij praktisch elke dag met zijn broer. Nu oefende hij enkel nog zijn boksen. Hij keek terug naar Resi.
'Ben je goed?' vroeg hij met een uitdagend grijnsje.

'Goed genoeg om te zeggen dat ik vreselijk ben,' Resi ging nonchalant met zijn hand door zijn haren,
en lachte zelf verzekerd, 'moet ik dit zien als een uitdaging?'
hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen.

'Hmm, misschien wel..' grijnsde Heathcliff. 'Ik wil wel eens zien wat mijn aanstaande schoonbroer in zijn marge heeft..' Heathcliff balde zijn vuisten en liet zijn vingers elk apart kraken. 'Wat zijn je krachten?' vroeg hij nieuwsgierig grijnzend.

'Metaal, Ijs,' Resi liet een stuk metaal de grond uit schieten, 'ik vecht liever met metaal, dat komt.., harder aan, en jij, mijn beste ?'
hij ving het stuk metaal, en verpulferde het in zijn hand alsof het een stuk papier was.
Sucker..Ik sla hem verrot.., Resi schrok van zijn eigen gedachten, en beet hard op zijn onderlip.

Heathcliff keek geïntimideerd naar Resi. Hij zag er zo gevaarlijk uit.. zo agressief. Heathcliff dacht even na. 'De mijne Dieren en Vuur..' Een ogenblik later leken Heathcliff's hoektanden en nagels gegroeid te zijn. Hij ging in zijn zakken en haalde er zijn boksijzers uit. 'Maar het liefst van al, vecht ik met deze schatjes..' Hij keek naar het glimmende metaal en het ruwe leer.

Resi grijnsde even, 'ieder zijn ding,' hij liet het propje metaal op de grond vallen, en staarde naar Heathcliffs wapen, boksijzers. 'Boksen?' mompelden hij in zich zelf.
Hij herinderden zich goed hoe hij als kleine jongen soms naar buiten glipte; dan liep hij het huis uit, om door het dorpje te lopen, af en toe ging hij wat verder; er was een klein riviertje, meer een bergstroompje met daar overheen een brug, heel vaak zat hij bij de brug. Op een dag kwam hij een andere jongen daar tegen, met rode boks handschoenen. Resi had gevraagd wat er met de jongen zulke dikke wanten aanhad, hij woonden toen nog in het zuiden en daar was het zelfs in de winter aangenaam warm. De jongen had hem uitgelegd dat dat "bokshandschoenen" waren, en deed het voor in de lucht. Om ze daarna aan Resi te geven, die het na deed. Zo hadden ze ongeveer de hele dag gestaan; de jongen deed voor, Resi deed na.
Dat was een van die keren dat Resi echt plezier heeft gehad in zijn jeugd, echt puur genot. En voor het eerst heeft ervaren hoe het is om een "vriend" te hebben.
'Gaaf!' Resi stond in een stap voor Heathcliff, zijn ogen begonnen te fonkelen als dat van een kleine jongen. En aangezien Resi ook heel klein was leek hij wel een kleuter. 'Mag ik zien! Mag ik zien?' hij sprong wat omhoog om de bokshandschoenen beter te kunnen bekijken.
Ze waren niet zo als de bokshandschoenen van de jongen toen bij de brug, die waren rood en zacht. Deze waren van metaal* en leer.
En zagen er een stuk pijnlijker uit, hij zou niet graag een stomp voor zijn hoofd willen hebben met deze dingen.

((*Ik zat te denken hé: Metaal, hm.. Resi heeft de kracht metaal, dat betekend dat ik jou hele wapens kan laten ombuigen? dat is toch niet leuk x_x))