Huize Raven

Huize Raven is misschien wel het bekendste vrijgezellenoord van het Westen. En dat komt door niemand minder dan de broertjes Raven, Edwardian en Heathcliff die er al sinds jaar en dag hevige feestjes geven. Elk sletje van het Zuiden heeft er wel al onder één van de twee broers gelegen, en zo niet, dan "hebben ze de hemel nog niet gezien", wordt er gezegd. De grootste wildebras van de broers is Edwardian, de oudste, die de 6-jaar jongere Heathcliff mee in het milieu heeft gesleurd, nadat hun ouders stierven. Hij nodigt zijn "foute" vrienden uit, en Heathcliff leer hen kennen. Daardoor trok Heath niet echt op met mensen van zijn eigen leeftijd, en was hij al op heel jonge leeftijd "een échte Raven".
Heathcliff was een tijdje weg naar het Westen, en ondertussen is Edwardian enkel nog beruchter geworden. In de tijd dat zijn compagnon er niet was, heeft hij meer moeten "werken" dan anders. Ook Heath is veranderd. Hij werd verliefd, maar op iemand die niet meer bereikbaar was, dus de vraag is maar of hij terug het vrijgezellenleven instapt van zodra hij opnieuw met zijn grote broer optrekt.

Toegang: Als je bent uitgenodigd, een goede vriend bent,..

Heathcliff lachte breed terwijl hij naar zijn huis toeliep. Op enkele meters afstand hield hij halt en bekeek zijn oude huis nog eens. Hij snoof de lucht op en ademde gelukzalig uit. Eindelijk was hij thuis! Hij grijnsde en wreef in zijn handen. Hij liep snel naar de deur toe en begon met zijn beide vuisten erop te kloppen. Hij maakte veel kabaal en schreeuwde maar wat. Hij zou er niet van schrikken als zijn broer nu lag te slapen. Hij bleef door bonken op de deur en lachte luid. 'HEE ED! Rep je dikke kont hierheen en laat me binnen!' schreeuwde hij zo hard hij kon.

Edwardian neuriede terwijl hij het warme water van de douche over zich heen liet stromen, maar werd verstoord door lawaai van buiten. Hij draaide de kraan toe zodat hij beter kon luisteren. 'Wat is..?' Edward gromde lastig iets, en riste een handdoek van het rekje naasthem. Hij droogde zich snel even af terwijl hij nog steeds stond te mopperen over 'de idioot die hem kwam storen' en 'de freak die denkt dat hij cool is'. Met de handdoek om zijn lende gebonden liep hij door de woonkamer richting de deur. 'JAJA! IK KOM AL!' brulde hij lastig, en stampte met zijn voeten op de vloer. Met een ruk trok hij de deur open en nog voor hij zag wie het was, vloekte hij luid. 'Wat moet je..!' Hij keek op en keek recht in de ogen van Heath. Zijn broertje. Zijn kleine domme broertje! 'Wel verdomme!' riep hij luid, als begroeting en hij gaf zijn broer grijnzend een klop tegen zijn hoofd. 'Kom binnen, snul!' zei hij grijnzend terwijl hij de deur openhield.

(Oeh! Ik heb een idee nu om Kyryé en Heath te laten ontmoeten! MWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAAAAA!)

(Oehla! spannend! o,o)

Heathcliff was een beetje teleurgesteld door Ed's reactie, maar enigzins had hij het wel verwacht. 'Sukkel..' mompelde hij grinnikend. Hij grijnsde breed en lachte even duf, terwijl hij over zijn hoofd wreef. Hij wandelde naar binnen en keek zijn oude huis rond. Het was niks veranderd. Alles stond nog op identiek dezelfde plek. Aan een slip op de grond kon hij zien dat Edward pas nog van wal was gegaan. 'Home sweet home..' zei hij even terwijl hij zijn tas tegen de grond plofte. 'Goliath wacht wel buiten.' zei hij snel, en hij keek grijnzend naar zijn broer. Even wreef hij in zijn handen en wiebelde met zijn wenkbrauwen. Als een jachtluipaard sprong hij op zijn broer en knockte hem op de grond. Hij begon hem nep-stoten uit te delen. Dat deden ze altijd. Heath had het wel gemist.

NEEEW
Yuriko stond hulpeloos midden in een totaal onbekend deel van de wereld, in een onbekende straat en plaats. Wanhopig keek ze rond op zoek naar het huis waar Heathcliff moest wonen, maar ze had geen enkel idee waar ze was.
Misschien was ze wel in een heel verkeerd deel. Net op het moment toen ze weg wilde lopen liep er een oude vrouw langs. Yuriko keerde zich terug om en haaste zich naar de vrouw en probeerde wat vriendelijk over te komen om alles zo snel mogelijk af te handen.
'Eh, mag ik wat vragen..', vroeg ze zonder te wachten op antwoord. 'Het huis van Heathcliff Raven?', vroeg ze er achterna. 'Weet u waar het is?', de vrouw leek wel doof te zijn en bleef haar stom aan staren toen ze opeens haar arm uit stak naar een huis. Yuriko knikte en snelde naar het huis toe.
Twijfelend stond ze voor de deur, zijn deur niet wetend of hij überhaupt wel thuis was, zin in haar had.
Na een tijde klopte ze aan en bleef wachten voor de nog steeds gesloten deur.

Edwardian was zichzelf net aan het bekijken in de spiegel toen er op de deur geklopt werd. Hij keek even over zijn schouder, keek toen terug naar de spiegel, haalde nonchalant zijn hand door zijn haar en slofte toen naar de deur. Hij krabde aan zijn kruis, waarna en zijn boxershort terug goed trok. Als hij alleen thuis was liep hij constant enkel in zijn boxershort rond. Verveeld opende hij de deur. Toen hij zag dat het een of ander zeer mooi meisje was, toverde hij een klein grijnsje om zijn lippen en slaakte een zucht. 'Jij komt zeker je string ophalen van donderdagavond?' vroeg hij grinnikend, terwijl hij al terug naar binnen liep en de deur liet openstaan, zodat zij kon volgen. Hij liep naar de sofa en plukte daar een vuurrode string vanaf, die hij in de lucht hield en voor zij gezicht liet bengelen. 'Deze was het toch, niet?' vroeg hij, nog steeds ervan overtuigd dat ze een van de meisjes was die zich op een wild feestje had uitgekleed.

Yuriko ogen vergrootte zich en keken zijn gehele lichaam langs. Ze moest bijna moeite doen om haar mond niet open te laten vallen. Ze stopte bij de boxer en er kwam een kleine grijns op haar gezicht.
Verbaast keek ze op toen hij opeens over een string begon. 'Eh..', voor dat ze nog iets kon zeggen was hij het huis in gelopen en met enige twijfel volgde ze hem uit eindelijk maar. Toen ze de kamer binnen kwam zag ze hoe hij met de rode string in zijn handen stond. Met nog altijd verbaasde ogen keek ze hem aan en schudde langzaam haar hoofd. 'N-nee..', mompelde ze wat dromerig met nog altijd starend naar zijn lichaam.

Edwardian keek haar vreemd aan, terwijl hij zijn hoofd een beetje schuin hield. Hij grijnsde nog steeds, en toen ze zei dat de string niet van haar was, was al doorgedrongen dat hij haar nog niet ontmoet had. Hij liet zijn ogen haar bestuderen, en goedkeuren. Met grote onderscheiding. Met een galante zwaai gooide hij de string ergens in de hoek van de kamer en focuste zich toen op zijn gaste. Hij wandelde even naar de deur en duwde die toe. Hij knipoogde even naar haar en deed teken dat ze kon gaan zitten. Terwijl hij naar de koelkast liep op twee flesjes bier te nemen nam hij het woord. 'En waarom kom jij mij opzoeken, schat?' zei hij grinnikend. Hij liep naar haar toe en bood haar een flesje aan. 'Wat is je naam, moppie?' Hij schaamde zich allesbehalve over het feit dat hij enkel in zijn boxershort stond. Da's minder om uit te doen straks, dacht hij altijd bij zichzelf.

Yuriko keek snel een andere kant op en deed net alsof ze een schilderij bewonderde. Stiekem keek ze snel op en ging gelijk op zijn teken zitten en keek weer strak voor haar uit. Zonder iets te zeggen nam ze de bier aan. Yuriko was nog nooit zo blij geweest met bier, nu kon ze tenminste wat losser komen, ze leek nu net een stijve hark. Ze nam een paar enorme teugen waardoor het blik bijna helemaal op was.
'Eh.. nee ik kwam voor Heath', mompelde ze wat onverstaanbaar. Wat als ze bij het totaal verkeerde huis naar binnen was gestapt? Toch leek deze gozer wel op die broer waar Heathcliff het wel eens over had gehad.
'Yuriko', beantwoorde ze nog steeds wat verlegen.

Edwardian keek verbaasd toen hij zag hoe snel ze het bier naar binnen kapte, en grijnsde breed, terwijl hij zelf ook een teug nam. Hij trok een wenkbrauw op toen hij hoorde voor wie ze kwam. 'Voor Heath? Heathcliff? M'n broertje?' zei Ed nogal ironisch en grinnikte. 'Dan heeft hij toch een zeer bevallig visje aan de haak geslagen..' zei hij charmant, terwijl hij haar nogal uitnodigend aankeek. 'Yuriko..' Herhaalde hij. Hij dronk opnieuw van zijn bier, maar zijn ogen bleven op haar gericht, en ook die mysterieuze, geniepige grijns bleef om zijn lippen spelen. Hij had al zin in haar vanaf het moment dat ze was binnengekomen, maar dat had hij wel vaker. Hij zette zijn bier weg op de grond, en leunde toen naar achteren in de zetel. Hij zat nogal met zijn benen wijdopen, zodat zijn boxershort goed 'geaccentueerd' werd. 'Ik moet je eerlijk zeggen, Yuriko..' Hij grijnsde charmant. '..Dat ik me afvraag hoe een Yuriko smaakt..' zei hij grijnzend, terwijl hij zijn ogen over haar lichaam liet glijden, en toen stopte in haar ogen. Heel subtiel, bijna onmerkbaar, was hij dichterbij geschoven. 'Toen mijn blik zonet jouw prachtige ogen, als parels, kruiste, vroeg ik het me af..' Opnieuw leunde hij dichterbij. 'En toen je lippen.. Toen ik je zijdezachte lippen zag, wilde ik ze strelen.. Hun heerlijke smaak proeven..' Hij ademde zwaar, sensueel. 'Oh Yuriko..' zei hij verleidelijk, en ondertussen al heel dicht bij haar. 'Mag ik alsjeblieft eens van jou proeven?' Zijn ogen keken nog steeds diep in de hare. Dit had al vaak gewerkt bij andere meiden. Het viel nog maar af te wachten of het bij deze ook zou werken.

Yuriko voelde hoe haar wangen rood werden en ze keek hem wat verbaast aan. Ze nam de laatste paar slokken van haar bier en zetten hem op de grond. 'J-ja.. Heathcliff', fluisterde ze terwijl ze op haar lip beet.
De manier waarop hij haar naam uitsprak liet haar al smelten. Hij was heerlijk, verrukkelijk. Maar zo doorzichtig. Toch bleef ze naïef en bleef zo onopgemerkt mogelijk naar zijn boxer staren.
Zijn woorden gaf haar een draaierig gevoel in haar maag, maakte haar licht in haar hoofd en langzaam gleden haar ogen naar zijn gezicht die haar met een charmante grijns aan keek. Ze zag hoe hoe steeds dichterbij kwam en ze probeerde haar adem in te houden, geen enkel spiertje te laten bewegen. Maar hoe was dat mogelijk. Toen eenmaal heel dichtbij haar zat lukte het haar niet meer en ze voelde hoe haar hart begon te kloppen. Als een gek ging hij tekeer. Maar ze wist dat dit niet mocht, niet kon. Ze was met Heathcliff.
Zo snel mogelijk wilde ze zich herstellen, haar ware aard laten zien. Maar het ging zo moeilijk. Alsof ze totaal in zijn ban was. 'Hmn, als je wilt weten hoe ik smaak, moet je dat maar aan Heathcliff vragen', zei ze met een kleine valse grijns. Eindelijk begon de bier te werken.

Edwardian grijnsde charmant, en was benieuwd naar wat ze ging doen. Hij wist dat ze zou bezwijken voor hem, dat kon bijna niet anders.
Heel even, enkele seconden, verdween zijn grijns toen hij haar antwoord hoorde. Even was hij volledig uit zijn lood geslagen, iets wat hij totaal niet had verwacht. Maar toen grijnsde hij weer. Dit keer wat meer hebberig, wat meer gemeen. Zijn hand schoot uit naar haar middel, gleed naar haar onderrug, en duwde haar omhoog, tegen hem aan. Zijn gezicht bevond zich vlak bij dat van haar. 'Dàt was grof, klein meisje..' Hij grinnikte even vals. 'Maar ik ben bang dat ik niet zal kunnen wachten tot die worm terugkomt..' Hij drukte haar steviger tegen zich aan. '.. Om me te vertellen hoe jouw prachtige lijf smaakt..' Zijn lippen bevonden zich op enkele millimeters van de hare, maar hij wou eerst dat ze naar hem verlangde, dat zìj hém wou, en niet andersom.

Yuriko voelde hoe zijn arm plots om haar middel krulde. Ze liet zich tegen hem aan duwen en grijnsde. Yuriko bleef hem strak aan kijken met een kleine twinkel in haar ogen. 'Misschien moet je dan eerst even toestemming vragen aan Heath', zei ze terwijl ze iets van zijn gezicht afging.
Toch wilde ze hem, stiekem. Stiekem kuste ze hem toen hij zo dicht bij kwam. Maar ze wilde zich niet zo snel overgeven als ze ook kon spelen het hem, even uit testen zien hoe deze gozer in elkaar zat.
Tot nu toe leek hij op de flirt versie van Heath alleen dan nog twee keer zo erg.

Edwardian ademde wilder en vuriger. Hij stond wild en had een lekker meisje zowat onder zich liggen, en moest hij dan toestemming vragen aan zijn kleine broertje? Een geniepig grinnikje ontsnapte tussen zijn lippen, en met een charmante grijns bekeek hij haar nog steeds. 'Oh, Yuriko..' zijn stem klonk diep, warm, sensueel.. 'Moet ik mijn vurige hartstochten negeren, omdat ik nog geen toestemming heb? Moet ik gek worden van verlangen naar jou, jij heerlijke godin, omdat ik nog geen toestemming heb? Zeg me eerlijk, prinses.. Wil jij wachten op toestemming?' Zijn laatste woorden klonken zo uitdagend, zo zwoel, zo verleidelijk. Haast onweerstaanbaar.

Hoe verleidelijk zijn wooren ook waren, hoe heerlijk ze ook in haar oren klonken. Ergens kon ze haar laatste kracht vandaan halen om er toch tegen in te gaan.
Zachtjes duwde ze hem van hem af en keek hem speels aan. 'We begijpen elkaar', zei Yuriko met een uit dagende knip oog. Ze stond op van de bank en liep naar de keuken waar hij net het bier vandaan haalde. Ze opende de koelkast en haalde er ng tw ier blikjes uit warvan ze hem een naar hem toe gooide.
Ze bedacht zich opeens dat ze zijn naam nog niet eens wist. Met haar bier ging ze naast hem zitten en keek hem onschuldig aan. 'En wat was jou naam ook al weer?', vroeg ze terwijl ze haar bier blik opende.

Edwardian voelde hoe hij werd teruggeduwd, en heel even verdween zijn grijns en keek hij haar verbaasd aan. Begrepen ze elkaar? Hij wou haar gewoon binnendoen, en zij? Wat zij wou begreep hij niet helemaal. Hij ging terug gemakkelijk in de zetel zitten en grijnsde zachtjes, terwijl hij toekeek hoe ze zichzelf bediende. Hij ving eenhandig het blikje en opende het, waarna hij een slok nam, en grijnzend toekeek naar haar bewegingen. Naar alles wat ze deed. Ze intrigeerde hem. Hij dronk opnieuw en grijnsde breed. 'Ik ben Edwardian, maar je mag me ook Ed noemen.. Yuriko..' Hij knipoogde even en legde subtiel zijn arm over haar schouder.

Yuriko dronk snel achter elkaar van haar bier toen hij weer dichterbij kwam. Hoe kon ze zich ooit nog in houden? Toch probeerde ze het, maar toen ze zijn arm om haar schouder voelde had ze het gevoel alsof ze gek werd.
Ze schoof iets meer tegen hem aan en keek hem met grote ogen aan. 'Eddie?', zei ze met een kleine grijns.
Haar hand schoot naar zijn been, net onder de pijp van zijn boxer. Weer naam ze een paar enorme slokken van haar bier en bleef hem wat dromerig aan staren.

Edwardian grinnikte en nam een slok van zijn bier. 'Eddie, ja..' herhaalde hij lachend. Hij wou opnieuw het blikje naar zijn mond brengen, toen hij plots haar hand voelde. Hij keek even verbaasd naar zijn been, grijnsde breed en speels, en dronk toen nog wat bier. Hij leunde even naar voren om zijn blikje neer te zetten en nestelde zich toen terug tegen Yuriko aan, met haar onder zijn arm. Ed wist dat hij ze bijna had waar hij ze hebben wou. Hij keek haar met een grijnsje aan. 'Je hebt hier wat..' Loog hij speels. Ed ging voorzichtig met zijn hand naar haar mondhoek, en streelde die zacht, om zogezegd wat vuil weg te vegen. Zijn hand gleed verder van haar mond, naar haar kaaklijn, en streelde zo verder naar haar hals.

Yuriko hoorde zijn woorden niet eens meer, zag hem in een waas dichterbij komen en voelde toen hoe zijn hand langs zijn haar kaaklijn gleed naar haar hals.
Haar hand schoof langzaam onder de pijp van zijn boxer maar bleef ergens vlak bij zijn ding stil staan.
Niet omdat ze niet verder durfde, maar omdat ze zijn reactie wilde zien. Toch was het moeilijk haar hand te laten stoppen. Ze wilde hem steeds meer, steeds erger. Hij was zo'n type waar Yuriko als een blok voor viel, hét type bad guy.
Ze bracht haar hoofd een klein stukje dichterbij, naar zijn oor. 'En wat is Eddie van plan', zei ze terwijl haar adem iets verzwaarde.

Edwardian kreunde even zacht, en grijnsde breed. Ze wou hem gek krijgen, de duivelin. En het werkte. Ed dacht zowat te ontploffen toen ze vlak voor de strike halt hield. En toen ze sprak, zo zwoel. Hij had haar en zij had hem. Ed zuchtte verlangend, zwoel. Hij grijnsde stout en leunde wat naar haar toe, zodat ook zijn mond ter hoogte was van haar oor. Zijn stem klonk fluisterend, en verleidelijk. 'Ik verslind je..' Ook zijn hand gleed naar haar bovenbeen, 'Ik laat je schreeuwen voor meer..' Heel even, heel kort, beet hij speels in haar oorlel, waarna hij zwoel kreunde, en wachtte tot ze zou toehappen.

Yuriko grijnsde speels toen ze zijn woorden hoorden. 'Dat zullen we zien', fluisterde ze verlekkerd terug. De zachte beet in haar oorlel, maakte alles nog moeilijker. Maar ze moest sterk blijven, niet zomaar in zijn val trappen.
Ze wist waar hij op uit was, ze wist precies wat hij wilde. Yuriko voelde zijn hand op haar been en keek er even snel naar, toen vlogen haar ogen weer terug naar zijn blik. 'Maak me gek', fluisterde ze zwoel in zijn oor.
Ze liet vanaf zijn oorlel haar lippen langs zijn kaak lopen en liet ze stoppen bij zijn mondhoek.

Edwardian grinnikte speels. Hij zag dat ze niet zomaar bereid was om toe te geven. Hij voelde haar zijdezachte, volmaakte lippen op zijn gezicht, en had zin om haar te bespringen. 'Ik maak je gek, zoals jij mij gek maakt, prinses..' fluisterde hij verleidelijk. Zijn hand gleed verder naar boven, en stopte tussen haar twee benen, waar hij rustte. Haar lippen bevonden zich vlakbij de zijne, en Ed wou niet langer wachten. Heel kort, heel warm, proefde hij van haar lippen met zijn tong. Hij snoof als een wild dier en dook naar haar hals, waar hij haar zwoel en passioneel kuste, en zijn tong liet meeproeven.

Yuriko gniffelde vrolijk toen ze zijn hand tussen haar benen voelde. Alleen zijn woorden maakte haar al gek, maar haar in houdings vermorgen was enorm.
Toen ze zijn lippen in haar hals voelde, leek dat als een overwinning. Een heerlijk gevoel tussen twee dingen. Zijn warme lippen en het feit dat ze zich niet zomaar gegeven had. Zijn tong gaf haar rillingen en een seconde was haar in houdings vermogen verdwenen. Ze hield haar hoofd een klein beetje schuin, en kroop verder met haar hand.

Edwardian liet zijn hand zachtjes masseren en grijnsde breed, hebberig. Hij liet zijn lippen en tong heel haar hals verkennen, tot aan haar sleutelbeen. Zijn andere arm krulde om haar middel heen en trok haar wat meer naar hem toe. Hij keek uitdagend op en de twinkel in zijn ogen was onmiskenbaar, toen hij haar hand voelde aan zijn edele plek. Hij grinnikte speels en zijn andere hand gleed subtiel onder haar shirt. Hij leunde opnieuw naar voren en likte zwoel haar hals. Hij lied een zachte, verleidelijke kreun horen en grijnsde, terwijl zijn tong haar hals streelde.