Het stadsplein van Narasuki

Het stadsplein van Narusaki. Een wonder op zich zeggen sommigen. De stad bevind zich in een oerwoud. Huizen bevinden zich in reusachtige bomen. Ladders en natuurlijke kabelliften zijn van boom tot boom gemaakt. Echt een fraai stukje bouwtechnieken is het. Het is niet waarschijnlijk dat je hier ook maar een beetje metaal zult tegenkomen. Alles is van elementen uit een oerwoud gemaakt. Laat je fatasie de vrije loop en je ziet een hele nieuwe wereld voor je ogen veschijnen. Narasuki is 1 van de mooiste steden uit heel het Noorden. Het stadsplein is een platvorm dat zich bevind tussen 5 bomen omringt door winkels die aan die bomen zijn gebouwt.


personen: vrij

Kira draaide zich bewonderend om haar as. Wat was dit voor een apart stadsplein, het leek eerder op een uit de kluite gewassen hobby van 1 of ander schooljochie. Alleen dan een stuk mooier. Kira voelde aan een knoestige oude boom en keek omhoog. Het leek haar een rotwerk om elke keer als je je huis in wilde weer een ladder op en af te moeten.

Moon kwam het stadsplein op lopen en het was net bijzonder en vreemd als het in de verte had geleken. Zoiets had ze nog nooit gezien. Terwijl Moon het plein bewonderde klonk er een geluid. Ze keek opzij en zag een eindje verderop Kira staan. Ze zwaaide vluchtig en liep toen op haar af.
'Hoi,' zei Moon toen ze naast Kira stond. Ze keek naar de ladder die leidde naar een huis dat er ook al apart uit zag.

Kira keek op naar Moon "Hé" zei ze vrolijk. "Ooit zo'n..." Ze dacht na "Aparte stad gezien?" vroeg ze aan Moon. Overal om zich heen zag ze mensen langs de bomen lopen en ladders klimmen. Ze keek bewonderend toe hoe een meisje met 2 grote volle tassen over haar schouder de ladders zonder problemen opliep.

Moon schudde haar hoofd.
´Nee,´ antwoordde Moon terwijl ze het plein bewonderde. ´Het is hier inderdaad heel vreemd maar ook mooi.´ En dat was het ook. Moon zou hier best willen wonen, behalve dan dat ze elke keer zo´n ladder op zou moeten.

Kira knikte "Hoe gaat het ermee?" vroeg ze, het was best lang geleden dat ze Moon had gezien. Ze keek rond, dit was echt een hele aprate stad. Eerder een bos met bosbewoners. Ze kon het zich niet voorstellen hoe dit ooit gebouwd was.

'Goed hoor,' antwoordde Moon. Ze voelde hoe het gesprek - nu al terwijl het pas begonnen was - een beetje doodliep. 'Met jou?' Ze liet haar hand over de ruwe bast van de boom glijden. Het brokkelde een klein beetje af en Moon kneep de bast knisperend fijn tussen haar vingers. Wat was het toch een prachtige plek hier.

-New-


Shiyo liep dromerig over het stadplein starend naar haar pas gekregen drakenei. Ze voelde zich trots met haar nieuwe bezitting. Haar nieuwe kleine ongeboren draak. Mensen keken haar na en trokken verbaasde gezichten.

Shiki was voor het eerst in het Noorden en keek zijn ogen vrolijk uit. Toch was het verder niet heel bijzonder. Een stadsplein, niets meer. Ergens wat restaurantjes, pratende mensen. Verder niets.
Toch vond hij het altijd weer interessant nieuwe plekken te ondekken, met de bij denkingen aan leuke meisjes. Hij grijnste even bij deze gedachten en gelijk vlogen zijn ogen weer op een groepje voorbij lopende meisjes.

Shiyo werd expres omver geduwd waardoor ze haar tas liet vallen en alles er uit viel. De meisjes giegelden wanneer ze ongestoord verder liepen. Shiyo keek ze kwaad na terwijl ze haar spullen weer bij elkaar raapte. 'bende miezerige schijtluize...' mompelde zacht.

Shiki keek naar het groepje meisje, die een ander meisje om ver duwde. Gelijk had hij het met ze gehad en hij snelde naar het meisje die egvallen was. Hij was totaal niet behulpzaam en stond daar verder ook maar als een zoutzak. 'He, gaat het?', vroeg hij terwijl hij op haar neer keek.
Een kleine grijns stond op zijn gezicht en overwoog zijn hand uit te steken. Uit eindelijk stak hij zijn hand uit om haar op te trekken, maar niet uit behulpzaamheid maar hij zag het enkel als een goeie flirt actie.

Chizo keek verast op en nam de jongen zijn hand aan zodra ze al haar spullen bij elkaar had geraapt. 'ja, het gaat prima.' Zemaakte al aanstalten om gewoon verder te lopen aangezien ze niet besefte dat Shiki een gesprek wou starten. Of iets in die zin.