Het Eerste onderdeel van het Toernooi

Yuriko grijnste naar Heath. 'Volgens mij vind onze Sorrow het niet zo leuk', zei ze waarna ze hem een schop in zijn knie holte gaf. 'Maar ja je moet het er maar mee doen?', zei ze terwijl ze speels tegen over hem ging staan en hem veel te zoet aan keek.

Heath moest even lachen en legde "vriendschappelijk" zijn hand om haar schouder, en trok haar tegen zich aan. 'Het wordt wel gaaf denk ik..' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht. 'Als Shimara me niet levend velt, tenminste..' Hij grinnikte even. 'Bij jou en Sorrow komt het ook goed, zie ik..' zei hij sarcastisch, en hij knipoogde. 'Als hij te vervelend doet, dan geef je me maar een seintje, he!' En hij drukte haar even nog wat harder tegen zich aan.

Sorrow keek Heathcliff droog aan. 'zo zou ik het ook kunnen zeggen tegen schimara' Een mondhoek schoot omhoog. 'maak haar niet te kwaad wil je'

Yuriko voelde hoe ze haar evenwicht bijna verloor en tegen Heath aangedrukt werd. 'Is dat nou grappig Sorrow's draak gaat mij ook vermoorden', zei ze met een spottende lach terwijl ze vast zat in Heaths armen. Wat ze helemaal niet erg vond. 'En Shimara is diep.. diep van binnen wel een lief meisje', zei ze lachend.
Ze drukte zich zelf nog wat meer tegen Heath aan en zuchtte tevreden.

Heathcliff grijnsde naar Sorrow. 'Ik zal m'n best doen..' zei hij grinnikend. 'Ik zal haar furie bewaren voor jullie.. In bed.. Als je begrijpt wat ik bedoel..' Heathcliff knipoogde overdreven en grijnsde breed. Hij keek naar Yuriko. 'Dan toch wel héél erg diep, wat mij betreft..' Hij grinnikte even en liet Yuriko los. Hij haalde zijn hand even door haar haar en grijnsde.

Sorrow werd knal rood toen hij at zij en kletste zijn vinger tegen de slaap van Heathcliff. 'haha, heel grappig' zei hij sarcasties maar wist toch een gemeende glimlach kort daarna naar boven te halen. Hij keek even naar Yuriko en vroeg zich af wat ze allemaal wist van Shimara. Sorrow wist dat Shimara niet altijd al zo is geweest zoals ze nu is maar wie wist daar nog meer van dan behalve hij en Yukira?

'Dus wanneer begint dit alles?', vroeg ze terwijl ze van Sorrow naar Heath keek. Ze had wel zin om te vechten maar hoopte niet dat ze tegen Resi moest.
Door de ruzie zou het alleen maar moeilijk zijn om hem aan te vallen.
Ze wilde er niet aan denken en keek grijnzend naar Heath. 'Je laat me wel winnen he?', zei ze terwijl ze hem in zijn zij pporde.

Heath wreef even lachend over zijn slaap en keek toen naar Yuriko. 'Jou laten winnen? Hmm..' Hij tikte even met zijn wijsvinger op zijn kin, en keek haar toen grijnzend aan. 'Is dat nodig, dan? Kun je anders niet van me winnen?' Hij knipoogde speels en grinnikte even.

je laat me wel winnen... natuurlijk.. Bij die gedachte wende hij zijn blik af. Ze gebruikte hem, gebruikte zijn gevoelens voor haar. Hoe ziek moest je wel niet zijn? En het ergst van alles, Heathcliff had het waarschijnlijk niet eens door. Maar hij mocht er niet zo snel over oordelen. Wie wist had Yuriko het ondertussen al uitgemaakt met Ayase dus zei hij niks. Hij zou dus zodra misschien wel tegen Heath moeten vechten, dus ook tegen Shimara.. Shimara? nee, dat kon hij niet. Ze hadden al eens een gevecht gehouden. Puur voor fun. Maar hij kon het niet over zijn hart krijgen om haar ook maar 1 schram te bezorgen.

Mia trok haar wenkbrouwen op toen Resi zo tegen haar reageerde. ze wist wat zijn probleem was en zei niks. daar had ze geen behoefte aan, hij zou vast toch alleen maar saggereiniger reageren. ze volgde zijn blik naar de Tribune en zag Maliah, ''mpf'' mompelde ze soort van tegen zichzelf. haar goede bui die ze had was een soort van verdwenen, ze had geen zin om met resi in een 'team' te zitten. het had eigenlijk niet erger uit kunnen komen. ze keek naar de kleding die ze aangetrokken had en beet hard op haar lip. toen ze hier aangekomen was had ze echt de zin gehad om haar best te gaan doen, ze had zelfs kleding aangetrokken waarin ze beter kon vechten. hoe naief

Shimara ving de meeste woorden van het gesprek naast haar op en het zette haar aan het denken. Ze zou moeten gaan vechten, tegen iedereen. Tegen Resi had ze al een keer gevochten, daar zou ze geen enkele moeite mee hebben. De rest zou ook niet erg moeilijk voor haar zijn. Ze verheugde zich opeens in het gevecht met Yuriko en Sorrow. Dan kon ze eindelijk dat gevecht met Sorrow houden, wat ze nog van hem tegoed had! Dat zou echt geweldig worden! Eindelijk zou het zover zijn en dit keer, kon hij niet zomaar afhaken. Ze grijnsde bij die gedachten onbewust en dacht vast na over haar eerste én laatste aanval die ze zou doen.

Resi staarde nog steeds zwijgzaam voor zich uit, hij dacht aan zo meteen. Vechten, tegen Shimara was wel leuk geweest. Nou ja, wel leuk, het was het eerste echte goede gevecht van zijn leven geweest. Sorrow zou ook wel te doen zijn. Alleen tegen Heathcliff en Yuriko, daar zag hij zo erg tegen op dat hij er spontaan boos om werd. Maar hij liet hier zo min mogelijk van merken. Hij kon zich wel inbeelden dat het voor Mia ook niet leuk was, om met zo'n driftkop in het groepje te zitten, en dan zou ze hele foute dingen over hem gaan denken. En, daarbij kwam nog dat ze toch beter 'vrienden' konden worden en gaan samenwerken, dan alleen maar boos gaan doen op elkaar. 'Je hebt trouwens leuke en makkelijk zittende kleding aan,' hij glimlachten vriendelijk naar haar, 'goed dat je daar aan gedacht hebt, ik heb alleen maar aan getrokken wat ik zowat altijd aan heb; een witte blouse en broek.'
Resi voelden zich nogal ongemakkelijk, en hij vond het niet zo leuk om te praten, nooit zijn hobby geweest. Van praten kreeg je antwoorden, en antwoorden konden soms pijn doen. En het liefst wou hij geen pijn meer voelen. Maar hij moest maar even doorbijten, ze moesten "bevriend" raken, of het gewoon met elkaar kunnen vinden was ook goed. En zo erg zou ze toch niet zijn, misschien was ze best.., aardig?

Yuriko sloeg haar armen over elkaar en keek hem quasi beledigend aan. 'Ik kan jou mákkelijk verslaan', zei ze terwijl ze strijdlustige blik terug kwam in haar ogen.
De wil om van alles en iedereen te winnen. Om aan iedereen een einde te maken. Het was groot bij dit toernooi. Het was enorm. Ze wilde winnen van iedereen. En dat zou ze ook.
Toen vlogen haar gedachte naar Resi. Ze moest tegen hem vechten.. Opeens zakte alle lust weg. Alle moed. Hoe kon ze ooit tegen Resi vechten. Hoe kon ze ooit van hem winnen? De enige die ze kon aanvallen was Mia..
Maar Resi? Nooit.

Mia keek op naar resi toen hij weer tegen haar begon te praten. ze trok haar wenkbrouwen op en keek hem niet snapend aan, waarom hij nou oppeens wel aardig deed. ''dankje'' mompelde ze saggereinig terwijl ze weer rond keek. Ze zag Heathcliff bij een of ander meisje staan die ze niet kende. Shimara stond bij een jongen die ze niet kende. ze plofte neer op de grond en blies een lok uit haar gezicht. ze zou haar haar pas in een staart doen als ze zouden beginnen, of zo iets. ze vond het persoonlijk niet erg om tegen mensen te vechten de ze kende, of niet kende. zelfs tegen zero zou ze willen vechten, niet dat ze zou winnen, maar toch. Mia keek even omhoog naar resi en beet op haar lip. ze haatte het om zich zwak te voelen, iets wat ze nu al deed zonder dat de wedstrijd al begonnen was. ze had het voordeel om al level 2 te zijn, maar toch, ze was niet super sterk. in een gevecht moest ze het vaak van haar snelheden hebben, niet van haar krachten. ze waren een soort van nare herindering voor haar, ze was liever krachtloos.

'Och, het zal wel..' lachte Heathcliff Yuriko's opmerking weg. Maar hij wist dat ze gelijk had. Heathcliff was waarschijnlijk de slechtste vechter van hen allemaal. Hij kon er enkel "eens hard op slaan". Hij beheerste geen techniek. Hij beheerste geen discipline of strategie. Hij liet alles gewoon op zich afkomen, en gaf er dan een mep op. Meestal lukte dat wel, maar nu.. Hij keek naar zijn tegenstanders en slikte even onhoorbaar. Ze waren allemaal zo professioneel. Hij had het geluk dat hij bij Shimara in het team zat. Van haar had hij nog het meeste schrik.
Hij klopte even op Yuriko's hoofd. 'Ik ga eens terug naar mijn teamgenoot!' Hij knikte met een knipoog naar Sorrow en ging toen terug naar Shimara. Hij legde zijn hand op haar schouder, maar trok ze onmiddelijk terug en keek haar verontschuldigend aan. 'Sorry, macht der gewoonte..' zei hij grijnzend en hij ging behoedzaam een stukje van haar afstaan.

Shimara keek Heathcliff scherp vanuit haar ooghoeken aan en kreeg een kleine glimlach op haar gezicht. Voor het eerst glimlachte ze naar Heathcliff. 'Wauw, je begint het eindelijk te leren. Ik ben onder de indruk.' Grinnikte ze met een spottende ondertoon en keek weer voor zich, terwijl ze haar armen over elkaar sloeg. Dit onderdeel zou niet zo moeilijk zijn. Ze kende de korte weggetjes en de weggetjes met de minste obstakels en demonen gebieden, dus zouden zij en Heathcliff er als eerste zijn. Een echte draken tand vinden, dat zou moeilijker zijn. Daarbij hadden ze vooral geluk nodig...

'Ja, ik weet het..' Hij grijnsde, trots op zichzelf. 'Ik kan soms verbazend uit de hoek komen.' En grijnsde nog wat breder. Hij stapte terug naar haar toe en ging naast haar staan, en sloeg net als haar zijn armen over elkaar. Hij keek even opzij naar haar en keek toen ook voor zich. 'Ik weet dat je de weg kent..' zei hij mysterieus, alsof niemand anders het mocht horen. 'Met jouw kennis en sluwheid, en mijn..' Heath dacht even na welk talent hij bezat. 'Kracht..' zei hij uiteindelijk, omdat hij niks anders vond, '..Gaan we dat hier dik winnen..' Hij grijnsde zelfzeker.

Yuriko veegde haar haar gelijk weer ghoed en probeerde hem nog een zachtte schop te geven. Maar haar benen waren net iets te kort. Ze keerde zich weer naar Sorrow en keek hem even vaag aan.
Zou hij iets door hebben?
'We gaan zo ie zo wel winnen', zei met een enorme grijns. Weer gaf ze hem een stomp tegen zijn schouders aangezien ze niet eens een beetje geschrokken was van zijn dreigenment. Ze vond het alleen maar enorm grappig.

Sorrow keek haar maar half geinteresseert aan. Hij was druk bezig met het bestuderen van de mogelijke tegenstanders. Van een paar zag hij meteen al waar hij gemakkelijk van zou kunnen winnen. Anderen waren dan weer een vraag teken. 'zolang je me maar niet lastig valt wel ja' zei hij kortaf. Stiekem keek hij vanuit zijn ooghoeken naar hoe ze er op zou reageren.

Yuriko zette een valse grijns op en keek hem hoofd schuddent aan. 'Ik heb jou niet nodig', ze ging met haar armen over elkaar staan en keerde hem de rug toe. Ze wist dat het beter was als ze samen werkte. Heel diep van binnen. Maar Yuriko was eigenwijs zoals altijd.
Ze dacht dat ze zelf alles en iedereen wel aan kon. Daarbij wat had ze aan die chagrijn van een Sorrow. Ze zuchtte geïrriteerd na en de valse grijns veranderde langzaam in een beledigend streepje omdat ze diep, heel diep van binnen wist dat ze Sorrow wel nodig zou moeten hebben in het gevecht.

Sorrow hief zijn hoofd op om te kijken naar de tribune waar Miliah naar toe had weten te klauteren. Zijn handen stak hij in zijn broekzakken om weer zijn blik naar de andere strijders te laten glijden.

Heathcliff was plots naast Sorrow gaan staan, met een brede grijns op zijn gezicht. Hij kon niet goed tegen stilte, dus zocht hij altijd wel gezelschap. Hij had Sorrow's blik naar Maliah zien afdwalen, en zou hem daar over aanspreken. Hij had zijn armen over elkaar gekruist en keek ook naar Maliah. 'Ze mag er zijn he..' zei hij grijnzend.

Sorrow keek verast op naar Heathcliff. Hij tikte met zijn wijsvinger tegen het hoofd en keek hem droog aan. 'ga je me nu zeggen dat je nu ook al je versiertrucks bij haar wilt gaan proberen?' Sorrow keek hem achterdochtig aan maar vond het wel grappig hoe Heathcliff zo miesjesverslaafd was.

'Kan het kwaad?' Vroeg hij grijnzend en hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen. 'Ik durf te wedden dat ze niet kan weerstaan aan mijn..' Hij schudde even verleidelijk met zijn haar. '..Natuurlijke charme..' Hij knipoogde even en keek toen terug naar Maliah. 'Ik hoop dat als we dit ding hier winnen, we haar mogen ontmoeten..' Hij grijnsde breed. 'Dan valt ze onmiddelijk voor me..' Hij grinnikte even.

Shimara stond opeens achter de twee en gaf Heathcliff een klap op zijn achterhoofd met haar knokkels. 'Doe niet zo idioot. Ze is ouder dan jij én, het gerucht gaat dat ze al met iemand gaat. Het jongste lid van de zeven wijzen, Hiroshi. Hij is sterk, knap, atletisch, machtig, doortastend, humoristisch, knap, kalm, dapper, een doorzetter, knap en, hij is ook nog eens slim. En hij is knap. Dat zijn zo een beetje alle eigenschappen... die jij dus niet bezit.' Ze keek hem hoofdschuddend aan, met een afkeurende blik.