Het zuidelijke feest

Shimara reageerde er eigenlijk niet eens op. Ze bleef gewoon staan op een emotieloze manier, met haar armen langs haar lichaam. Er was weldegelijk iets aan de hand. Het was helemaal niks voor Sorrow om zoiets te doen. De blosjes op zijn wangen, het lachen, de geur van... Osake... 'Je bent nogal aangeschoten weetje... Eigenlijk helemaal niks voor jou.' Zei ze terwijl ze strak voor zich uit keek.

Hij strekte zijn rug en keek haar aan. 'waar heb je het over?' Hij keek haar doodseriuus aan maar je kon om de 1 of andere mannier hem niet seriuus nemen.

Kira begon te dansen, eerst wat ingehouden maar al snel was ze niet meer te stoppen en gingen haar heupen alle kanten op. Ze genoot van dit soort feestjes, wild, gezellig. "Ik ben benieuwd of je net zo goed hier in bent als in stijl dansen" ze keek met een ondeugende blik naar Resi.

Mia kwam - zoals gewoonlijk - te laat. ze vond op tijd komen niet leuk en had dan ook de gewoonte om later te komen. ze keek rond en herkende een paar bekende.

Met een speelse grijns vulde Yuriko ook Ayase's glas en gaf het hem. 'Mooi', zei ze met een ondeugende ondertoon. Ze klikte het glas tegen die van hem aan en goot hem naar achter terwijl haar ogen nog steeds twinkelend naar Ayase waren gericht.
Ze hoorde hoe de muziek begon te spelen en keek Ayase uitdagend aan. 'Zullen we dansen?', zei ze nog steeds met de ondeugende onderstem.

'Daar zeg ik geen nee tegen,' zei Ayase en pakte glunderend Yuriko's hand, en liet de lege glazen achter op het tafeltje. Toen hij eenmaal een ideaal plekje had gevonden om te dansen legde hij zijn handen op Yuriko's heupen, en keek speels in haar ogen.

Shimara keek Sorrow hoofdschuddend aan, alsof ze zijn oudere zus was of zoiets. 'Je drinkt meestal water, inplaats van drank. Daarbij hangt er een geur van Osake om je heen. Je kan niet tegen mij liegen, daar ken ik je te goed voor.' Ze keek hem strak aan en hield haar hoofd een beetje schuin. Dit feest begon al meteen leuk.

Sorrow liet zijn hoofd naar beneden hangen en legde zijn hand op Shimara's schouder. Hij voelde zich oppeens weer enorm secht. Hij keek opzij naar de tafel waar verschillende glazen met Osaké stonden. Nog 1 glaasje zou toch gen kwaad kunnen?

Shimara legde haar hand op de hand van Sorrow en keek hem vragend aan. 'Is... is er misschien iets gebeurd waar ik van moet weten? Je doet nogal... vreemd. Ik ben dit in elk geval niet echt van je gewend.' Ze wist wel zeker dat er iets aan de hand was. Hij deed nooit zo!

Hij greinsde breed en keek haar recht in de ogen aan terwijl hij met zijn hand over haar hoofd wreef. 'er is niks aan de hand, het is een feestje. Daar hoor je blj op te zijn, dus nu' hij legde zijn vinger op zijn lippen als teken dat ze niet verder moest vragen aan wat er mis was. 'ssst,' Hij was helemaal zich zelf niet. Dit was om eerlijk te zijn de eerste keer dat hij te veel op had en besefte zelf niet dat hij stomdronken was.

Shimara beet hard op haar tanden en balde achter haar rug haar vuist. Irritatie wakkerde langzaam op. Grof sloeg ze zijn hand weg en draaide ze zich met haar rug naar hem toe. 'Laat maar. Bedenk eerst zelf maar eens wat er aan de hand is. Tot die tijd, hoef ik je even niet bij me te hebben.' Ondanks dat ze best kwaad en geïrriteerd was, praatte ze best kalm en rustig. Tenminste, zo kwam het over.
Ze beende geïrriteerd weg, naar de tafel met drankjes en hapjes. In één ding had hij wel gelijk, dit was een feest en op een feest moest je lachen.

Yuriko liet zich mee nemen naar het plekje wat Ayase uit gekozen had. Ze keek hem met twinkelende ogen aan. Toen ze zijn handen op haar heuepn voelde verwarmde ze weer als een kachel. Yuriko krulde haar armen om zijn nek en drukte zich tegen hem aan.
Ze wilde het liefst hele andere dingen met hem doen, maar ze bouwde alles rustig op.
Yuriko legde haar hoofd op zijn schouder en gaf een kusje in zijn nek.

Sorrow keek stomverbaast Shimara na maar lang kreeg hij niet de tijd om te blijven nadenken over wat hij misschien zou verkeerd hebben gezegt. Een paar gasten trokken hem al lachen mee en beschouwden hem meteen als vriend zelfs al kende ze zijn naam niet. Eigenlijk moest je je zelfs gaan afvragen of die anderen elkander ook wel kenden? Ze hadden wel 1 ding gemeenschappelijk. Alle 5 waren ze dronken als het maar kon zijn.

Shimara keek een beetje om zich heen, terwijl ze tegen de tafel een leunde. Ze voelde zich best eenzaam en al helemaal toen ze al die stelletjes zag, of vriendengroepjes. Ze kreeg het gevoel alsof haar hele avond verziekt was. Eigenlijk wilde ze gaan kijken hoe het met Sorrow was, maar misschien was hij wel zo dronke, dat hij niet eens meer zou weten wie ze eigenlijk was. Kwaad beet ze op haar tanden, terwijl ze speelde met een leeg glas.

Ayase wiegde zachtjes heen en weer op de muziek, maar kon zich al amper op het ritme concentreren toen Yuriko in zijn nek begon te zoenen. Ayase had echt het idee dat hij zich in een perfecte droom bevond, waaruit hij niet wakker kon worden. Waaruit hij niet wakker wílde worden. Ayase slaakte een tevreden geluidje uit, en kneep zachtjes zijn ogen dicht.

Sorrow stond oppeens achter haar en sloeg zijn armen om haar heen. 'shimara... heb ik je al gezegt dat je haar naar sakura ruikt?' Nog maar net was hij uitgevlogen tegen 1 van de jongens die bijna op hem had gekwijlt en nu stond hij plots flirterig bij Shimara. Hij sprong van het ene onderwerp naar het andere.

Yuriko liet zich mee bewegen door Ayase en hield hem nog steeds stevig vast terwijl haar hoofd nog altijd rustte op zijn nek. Haar ogen waren gesloten en het voelde alsof ze totaal van de wereld af waren.
Toen het liedje eenmaal was afgelopen keek ze hem met een grijns aan. Snel drukte ze een kus op zijn lippen en liet haar wijs en middel vinger achter zijn oor glijden.

Shimara keek even geschrokken over haar schouder heen naar Sorrow, maar keek toen weer voor zich. 'Morge zal je wel een flinke kater hebben.' Bromde ze geërgerd. Ze wist eigenlijk niet goed hoe ze hier mee om moest gaan. Ze had wel vaker dronken lappen meegemaakt, maar die sloeg ze dan gewoon hard tegen hun kanis, zodat ze een bloedneus kregen, of een blauw oog. Maar, wat moest ze eigenlijk nu doen?

Sorrow zijn blik week af naar de sterrenhemel. Oppeens voelde hij misselijk heel snel opkomen en rende hij weg van het feest. Een eind verderop moest hij overgeven. Alles wat er te veel in was geweest kwam er weer uit. Hij zal zijn lesje wel hebben geleert dat drinken geen problemen oplost.

Shimara keek Sorrow met een opgetrokken wenkbrauw na en schudde haar hoofd. Dat kreeg je er dus van hé. Ze kon nu naar hem toe gaan, hem een beetje helpen, maar dat deed ze niet. Ze wilde hem laten voelen dat hij goed fout zat en dat zou hij alleen inzien, als hij alleen was.

Ayase gaf Yuriko een zachte en liefelijke zoen, die niet leek te eindigen. Ayase's tong baande zich een weg in Yuriko's mond, en zo stonden ze daar tussen alle mensen te zoenen. Het kon Ayase niets schelen dat iedereen nu waarschijnlijk naar ze stond te staren, want de andere mensen deden hem toch niet meer. Het enige wat nog telde was Yuriko. Alleen hun twee samen, op dit specifieke moment.

Yuriko liet hem zijn gang gaan. Het maakte haar niet uit of mensen het zagen. Ze vond het heerlijk. De warmte van Ayase's lippen, zijn tong, zijn aaraking. Alles.
Haar hand gleed door zijn haar heen en ging richting zijn onderrug terwijl ze nog steeds haar lippen tegen die van Ayase drukte. Het liefst liet ze hem nooit meer los. Hield ze hem altijd zo vast zonder iets te zeggen alleen maar een zoen. Een heerlijke langdurige zoen, dat alleen Ayase kon.

Ayase verplaatste een van zijn handen naar Yuriko's kaaklijn, en de andere legde hij of haar heup, en vanuit daar verplaatste die zich langzaam naar haar kont. Hij hoopte dat Yuriko het niet erg zou vinden, maar het hele park gebeuren vond ze ook niet erg, dus was dit waarschijnlijk ook geen ramp. Ayase stopte even met zoenen, en keek Yuriko in haar ogen aan. 'Ik ben zo blij dat ik jou heb,' zei hij oprecht.

Yuriko kreeg weer een van zo'n heerlijke warem tinteling in haar maag. Ze wilde het liefst nooit meer stoppen met deze zoen.
Ze staarde hem met een dromerige blik aan en knikte. 'Ik ook', zei eerlijk. Ze had niemand liever dan Ayase gewild. Ze had niemand nu in de plaats willen hebben. Ze wilde elke seconde van de dag bij hem zijn. Hem vast houden, aan raken. Ze hield van hem

Ayase glimlachte, waardoor zijn ogen een gelukkige twinkeling kregen. Hij ging even met zijn vingers over Yuriko's lippen. 'Ik houd van je,' piepte hij zacht, en sloeg zijn ogen neer. Misschien was het iets te snel om dit uit te spreken, maar dat was hoe hij zich voelde.